NameCornelia Petronella Maria (Corrie) Kragtwijk , 164299
Birth20 Apr 1909, Amsterdam, Holland
Death14 Feb 1988, Amsterdam, Holland
Spouses
Birth2 Sep 1906, Amsterdam, Holland
Death3 Jan 1968, Amsterdam, Holland
Occupationkleermaker
Marriage12 Sep 1934, Amsterdam, Holland
Notes for Cornelia Petronella Maria (Corrie) Kragtwijk
GEMEENTE AMSTERDAM, STADSARCHIEF, PERSOONSKAART:
Adres op 13 maart 1940 is Bloemgracht 121 II.
"DE OUD AMSTERDAMMER"
DINSDAG 2 APRIL 2013
Weer met mama mee
Mijn moeder Corrie was er een van de dertien, wat in 1906 heel gebruikelijk was. Ze was de middelste van het gezin Kragtwijk. Haar vader had een melkzaak op de hoek van de Marnixstraat en de Nieuwe Tuinstraat. Melk werd los langs de deur verkocht. Mijn grootvader was een echte potentaat die profiteerde van de hoeveelheid kinderen die hij had. God hebbe zijn ziel, maar het is voor mij een reden om niet naar de hemel te willen. Mijn moeder moest samen met haar zusjes met een juk op de schouders melk aan huis bezorgen; vaak ook naar drie of vier hoog. Het houten juk was door het ijzerbeslag, de kettingen en de beide emmers met melk zo zwaar dat mijn moeder haar hele leven last van haar rug heeft gehad. Vader ging met zijn kar de wijk in en deed de makkelijke klanten. Er waren toen nog geen vaste melkwijken. Iedere melkboer had klanten naar eigen soort. De familie Kragtwijk was van het houtje, dus had zij alleen katholieke klanten. En die woonden meestal op de bovenste etage om dichter bij God te zijn. Oma heeft bij opa hemel en aarde moeten bewegen om het juk van Corries schouders te krijgen. Zij ging letterlijk gebukt onder het juk van haar vader.
Nadat ik in 1949 geboren was kreeg mijn moeder een verlamming aan haar linkerbeen. Ze bleek aangroeisels tussen haar ruggenwervels te hebben die de boel afknelden. Mogelijk ontstaan door overbelasting tijdens haar groeiperiode. Opa kan alsnog het lazarus krijgen voor het misbruik van zijn kinderen, die volgens hem door God aan hem waren toevertrouwd. Kinderarbeid is misbruik en daar wist ook de kerk wel raad mee. Gelukkig kon mijn moeder na veel operaties, haar grote doorzettingsvermogen en wat hulpstukken uiteindelijk toch weer redelijk goed lopen. Ik had toen net mijn loffelijke ontslag van de lagere school gekregen. Om dat te vieren gingen wij met het hele gezin een rondvaart maken. We mochten eindelijk weer ‘met mama mee’. Elke keer als ik met mijn SlingerTocht door de grachten vaar denk ik: dit had mijn moeder mee moeten maken!
IK BEN IN HET BEZIT VAN DE OVERLIJDENSADVERTENTIE UIT DE TELEGRAAF.