WIKIPDIA:
Jakob (Jaap) Meijer (Winschoten, 18 november 1912 - Heemstede, 9 juli 1993) was een Nederlands historicus en poëzieschrijver.
Meijer heeft verschillende publicaties op zijn naam staan over de geschiedenis van de Nederlandse Joden. Hij is de auteur van een biografie van Jacob Israël de Haan, De zoon van een gazzen (1967). Hij publiceerde gedichten onder het pseudoniem Saul van Messel, onder andere in het Gronings. Ook maakte hij gebruik van het pseudoniem Gideon van Hasselt.
Meijer overleefde met zijn vrouw Liesje Voet en zoon Ischa Meijer tijdens de Tweede Wereldoorlog het concentratiekamp Bergen-Belsen en het verloren transport per trein vanuit dat kamp. Jaap Meijer en zijn vrouw waren beiden zwaar getraumatiseerd door hun oorlogservaringen. Van enige psychologische opvang van oorlogsgetroffenen was destijds in Nederland geen sprake.
Na de oorlog emigreerde het gezin, dat inmiddels was uitgebreid met dochter Mirjam en jongste zoon Job, voor enige tijd naar Paramaribo. Daar fungeerde Meijer enige tijd als rabbijn. In 1948 werd hij benaderd om de geschiedenis van de Jodenvervolging te schrijven. De onderhandelingen hadden geen resultaat. Auteur van dit werk werd daarop Jacques Presser (Ondergang). Meijer is ook enige tijd leraar geschiedenis aan het Coornhert Lyceum in Haarlem geweest.
Later verbrak Meijer het contact met elk van zijn drie kinderen. Het contact met oudste zoon Ischa Meijer is nooit hersteld.

GEMEENTE AMSTERDAM, STADSARCHIEF, PERSOONSKAART.
Geboren op 18 november.

Jaap en Lize trouwden 3 dagen vòòr Lize’s 22e verjaardag.

WIKIPEDIA ZOON ISCHA:
Toen zijn moeder in 1993 ernstig ziek werd, mochten Meijer noch zijn zuster en broer afscheid komen nemen. Enkele weken na haar overlijden stierf ook de vader.

IK BEN IN HET BEZIT VAN DE OVERLIJDENSADVERTENTIE UIT NRC HANDELSBLAD:
Nu zijn verenigd in de dood onze vader en moeder JAKOB MEIJER en LIZE MEIJER-VOET