WIKIPEDIA:
Johanna Louise (Anneke) Grönloh (Tondano, Nederlands-Indië, 7 juni 1942 – Arleuf, Frankrijk, 14 september 2018[1]) was een Nederlandse zangeres.

HARRYKNIPSCHILD.NL:
Uit de artikelen die tijdens het leven van Anneke verschenen werd duidelijk dat haar moeder, Femmy Rorora, een grote rol speelde in haar carrière. Over haar vader, Bastiaan Grönloh, hoorde je vrijwel niets. In de biografie legde de artieste uit wat er achter zat.
“Mijn vader was sergeant-majoor bij het Koninklijk Nederlands-Indische Leger (KNIL) . . . .
. . . . Over haar Nederlandse familie legde Anneke later vast: “Opa Grönloh was een warm persoon. Ook hij had een militaire achtergrond. Zijn vrouw was jong overleden en hij was hertrouwd met zijn huishoudster. Oma Grönloh was ontzettend lief. Ze bekommerde zich enorm om mam en mij. Ze ging ijsjes eten met ons en maakte met mam lange wandelingen over het strand”.
Tijdens haar verblijf in de oost werd zusje Femmy (Tjula) op 8 maart 1949 geboren . . . .
. . . . De familie Grönloh reisde niet met vier, maar met vijf personen naar ons land. “Mijn [oudere] nicht Mieke zou met ons meegaan had mijn vader besloten. Zij kon mam dan ondersteunen in het huishouden en het zorgen voor Tjula en mij.
Om dat mogelijk te maken moest er wel bij de autoriteiten in Nederland aangegeven worden dat Mieke geen nichtje maar een dochter van mijn moeder was. Anders was ze in Nederland niet welkom. Maar dat was slechts een formaliteit. Toen onze nieuwe koningin Juliana op 27 december 1949 namens Nederland officieel de onafhankelijkheid van de republiek Indonesië erkende, waren wij na opnieuw de lange reis gemaakt te hebben aan boord van de Willem Ruys net aangekomen in het koude, winterse vaderland” . . . .
. . . . Er was nog een andere crisis in Grave. “Mijn vader ging weg. Van de ene dag op de andere vertrok hij uit ons huis. Uit mijn leven”.
Anneke legde het nog eens uit: “Mieke was op initiatief van mijn vader meegekomen uit Indië. Ze kon mijn moeder helpen bij het huishouden en zorgen voor Tjula en mij.
Mijn moeder was erg op Mieke gesteld. In dat verre nieuwe land had ze een vriendin bij zich uit haar oude vertrouwde omgeving. Mieke werd echter ook een vriendin voor mijn vader. Meer dan een vriendin. In juni 1951 bleek dat Mieke zwanger was. Zwanger van mijn vader. Mijn moeder heeft hem toen stante pede het huis uitgezet en een echtscheiding aangevraagd. Ontrouw van haar man was voor haar onacceptabel. Het betekende voor Tjula en mij dat we onze vader kwijtraakten.
Ik heb er ontzettend veel verdriet van gehad. Ik miste mijn vader enorm”.
In januari 1952 bestond het gezin ‘Grönloh’ opnieuw uit vijf personen, allemaal van het vrouwelijk geslacht. “Mam hield Mieke bij ons in huis. Ook nadat haar dochter werd geboren.
Vader Bastiaan werd echter niet vergeten toen hun kind, Steven, geboren werd. “We hebben Steven vernoemd naar mijn vader, Bastiaan Stefanus Grönloh”.