HAY-BIOGRAFIE VAN DE GROOTSTE ROCKSTER VAN NEDERLAND:
. . . . Mijn moeder Sophia Maria Sluijter ging direct na de Tweede Wereldoorlog op de boot van Nederland naar Indonesië. Ze was, in zekere zin op, weg naar huis. Ze was geboren in wat toen nog Nederlands-Indië heette. In 1922, in Makassar, op het eiland Celebes, tegenwoordig Sulawesi. Haar vader, Salomon ‘Sally’ Sluijter, was daar militair in het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger, het KNIL. Niet lang voordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak, verhuisde het gezin naar Amsterdam. ‘Iemand heeft me weleens gezegd dat het te maken had met de groeiende oorlogsdreiging van de Japanners, maar dat weet ik niet zeker. Zoals ik zoveel dingen nooit echt te weten ben gekomen.
Hoe dan ook, de beslissing pakte niet goed uit. De familie Sluijter was joods, in Nederland wachtte hen vervolging door de Duitsers. Sophia en haar vader zouden het overleden, haar moeder niet. ‘Tja, jezus,’ zegt Barry bedachtzaam. ‘Het moet een enorm drama zijn geweest, maar ze had het er zelden over. Zelf zei ze dat ze met een Duitser had aangepapt in het kamp, en vanzelfsprekend maakte ik daaruit op dat het om Duitse officier moest gaan. Maar veel later, toen ze al dood was, werd ik benaderd door een man die ook in Westerbork had gezeten. Hij vertelde dat het een Duitse jood was.
De man met wie Sophia trouwde heette Kurt Hirschfeld. Hij was een van de ‘oude kampbewoners’, een bevoorrechte groep Duitse joden die al voor de oorlog in het kamp geïnterneerd was. Zij hebben vrijwel allemaal de oorlog overleefd. Na de bevrijding moeten Kurt en Sophia waarschijnlijk meteen zijn gescheiden.
Het gezin Sluijter, dat woonde in de Kinderdijkstraat in Amsterdam, kwam niet gezamenlijk aan in Westerbork. Moeder Flora ‘Vrouwtje’ Polak, Barry’s oma dus, werd in augustus 1942 weggevoerd en een maand later, op 28 september, naar Auschwitz gedeporteerd, waar ze vrijwel meteen na aankomst werd vermoord. Vader Sally heeft zijn vrouw niet meer gezien, hij arriveerde pas op 3 oktober in Westerbork. Maar Sophia kwam er op 12 september aan, en zal waarschijnlijk getuige zijn geweest van het verschrikkelijke lot van haar moeder.
Verbijsterd genoeg blijkt uit de gegevens dat Sophia nóg een broer had, Marcus of Max, vijf jaar jonger dan zij. Hij kwam samen met zijn moeder in Westerbork aan en werd op hetzelfde transport naar Auschwitz gezet. Daar werd hij in januari 1943 vergast, op vijftienjarige leeftijd.

GEMEENTE AMSTERDAM, STADSARCHIEF, PERSOONSKAART.