WIKIPEDIA:
Marinus (Rinus) van der Lubbe (Leiden, 13 januari 1909 – Leipzig, 10 januari 1934) was een Nederlandse arbeider en linkse activist die ter dood werd veroordeeld als brandstichter van het Rijksdaggebouw (der Reichstag, het Duitse parlementsgebouw) in Berlijn op 27 februari 1933. Hij was het eerste Nederlandse nazislachtoffer. Zijn daad en zijn dood hadden in Duitsland, in Nederland en internationaal enorme gevolgen: de nazi's wonnen een week later de Duitse verkiezingen, en onder meer Nobelprijswinnaar Albert Einstein nam door de brand en het proces tegen Van der Lubbe stelling tegen de nazi's. De nazi's gebruikten de gelegenheid om de Duitse communisten helemaal uit te schakelen en hen op te sluiten in concentratiekampen.
Van der Lubbe bracht zijn vroege jeugd door in Den Bosch. Zijn vader was handelaar. Toen Marinus twaalf jaar was, stierf zijn moeder. Hij ging vervolgens bij het gezin van zijn zus wonen, in Oegstgeest . . . .
Hermann Göring wilde er een propagandashow van maken maar deze vier communisten en met name Dimitrov wisten zich met zoveel verve te verdedigen dat ze werden vrijgesproken. Van der Lubbe werd als enige schuldig bevonden en veroordeeld tot de doodstraf. Op 10 januari 1934 werd hij onthoofd in Leipzig. Voor zijn begrafenis werd zijn hoofd aan zijn romp genaaid. Tegen de wens van zijn familie werd hij anoniem begraven op het Südfriedhof. Daar staat sinds 13 januari 1999 een gedenkteken.

ERFGOEDLEIDEN.NL:
Bron: Burgerlijke Stand
Soort registratie: BS Geboorte
(Akte)datum: 13-01-1909
Plaats: Leiden
Inventarisnummer 4775 van archiefnummer 0516 in Archieven
Kind: Marinus van der Lubbe, geboren 13-01-1909 te Leiden
Vader: Franciscus Cornelis van der Lubbe (koopman)
Moeder: Petronella van Handel (zonder)
Bronvermelding: Geboorteakten 1909, archiefnummer 0516, Stadsarchief van Leiden (Stadsbestuur (SA III)) (1816-1929), inventarisnummer 4775, aktenummer 52
Gemeente: Leiden
Periode: 1909

Rinus werd 3 dagen vòòr z’n 25e verjaardag onthoofd.